Dag 7

Na het ontbijt leggen we aan in Kirkenes. Om ca. 10.00 uur gaan we van boord, en lopen naar het centrum. Vlak bij de kade liggen grote hopen sneeuw te smelten. Dit zijn verzamelplaatsen geweest deze winter, waar al het opgeschoven sneeuw is gebracht. Als je er in gaat staan lijkt het of je in een winterlandschap staat.

 Al snel sluit de Amerikaan bij ons aan en we wisselen de verschillen weer uit. Nu ging het vooral over auto’s en benzinegebruik. De Amerikanen slurpen benzine, dat is wel duidelijk, en de brandstof kost geen drol. Hij moet bij een pharmasie wezen, voor een hoestdrankje. Zijn vrouw en hij zijn allebei verkouden, vandaar. Ik weet niet of ik het goed schrijf, maar het is duidelijk dat het uithangbord “Apetek” hem niets zegt, gelukkig kunnen wij hem dus een handje helpen. Wanneer ik het woord Apotheek uitspreek, zegt hij, dat zeiden vroeger de oudere mensen nog wel eens…maar dat woord wordt nu al lang niet meer gebruikt, kijk dat is nou leuk om te weten. Hij gaat zijn drankje kopen, en wij lopen naar een gelegenheid om koffie/thee te drinken. De boot vertrekt alweer om 12.15 uur dus we moeten weer rechtsomkeert maken richting onze tijdelijke thuisbasis. In het water voor het stadje drijven eilandjes van ijs rond. Deze komen uit een “riviertje” dat vlak bij de haven uitmondt. Op deze zitten zelfs een paar vogels.

We schuiven net aan voor de lunch als de boot afvaart. Het is prachtig weer dus na het eten verplaatsen we ons naar het bovendek. Dek 9. De eetzaal bevindt zich op dek 5, dus het is een hele klim, zeker met een volle maag. Toch hebben we ons tot nu toe niet laten verleiden tot verplaatsing met de lift. Het trappenlopen is onze enige kans om wat van het overtollige voedsel te verbranden. Enfin…..we zitten op het zonnedek, en het is gewoon warm. Overhemden worden uitgetrokken, en schoenen en sokken worden verwijdert. Het is ongelofelijk hoe warm het kan zijn zo ver boven de poolcirkel. Het zonnetje maakt dorstig.  Als ik trek krijg in een koppie thee moet ik de hele riedel weer naar beneden lopen en met de kopjes weer helemaal omhoog. Dan ben je inmiddels ook wel toe aan een bakkie!!….. We passeren het oostelijkste punt van Noorwegen, dit is een klein eilandje Hornøya vlakbij de stad Vardø. Het eiland ligt op 31^o 10’ 10” (31 graden, 10 minuten en 10 seconden) oosterlengte en ligt volgens ons boekje dus verder naar het oosten dan bv. Sint-Petersburg en Instanbul. Noorwegen ligt dus theoretisch voor een gedeelte in Oost-Europa. Weer een” weetje” op een presenteerblaadje.

 Snel daarna arriveren we in Vardø. We leggen hier een uur aan, en er gaan heel veel mensen van boord.

Het haventje geeft een super romantische aanblik….

Er is namelijk een fort te bewonderen, nl. Vardøhus Festung. Het is wel een leuk gezicht. Een hele stroom mensen verplaatst zich van de boot naar het museum 5 min. lopen verderop, door een zo op het zicht slapend stadje. We betalen de vereiste 30kr. en begeven ons binnen de wallen van het fort, dat in gebruik is genomen in 1737 en tot in de 2^e wereldoorlog dienst heeft gedaan. Het is een belangrijk strategisch punt zo vlak bij de Russische grens, en op de foto’s in het fort is dan ook te zien dat het stadje tussen 1942 en 1944 ook voor zeker 1/3 is platgebombardeerd. De oorlog heeft duidelijk ook hier zijn sporen achtergelaten. Om 17.15 uur vertrekt het schip weer, en de kudde schapen draait zich als één om en begint aan de terugtocht. Het is gewoon bizar, of je het stopje uit het bad trekt, zo loopt het fort leeg. Wij lopen nog wat rond en spreken één van de jongens aan die hier aanwezig zijn. Hij zegt: “ Zo gaat het nu elke dag, zodra één van hen teruggaat, loopt de hele troep erachteraan”. Kijk zo komen wij Hurtigruten gangers dus over…..

We lummelen nog wat en verplaatsen ons maar weer naar de voederruimte. Het diner begint met een romige vissoep. Wij zien de borden al op de tafel naast ons verschijnen, en houden ons hart vast. Er drijft van alles in… We hebben ons voorgenomen dat als het niet te eten is, we wel bij gaan voederen in het cafetaria, waar ze een patatje serveren..Eindelijk mogen we de soep van dichtbij aanschouwen, en het valt alles mee. Je gaat het niet geloven, we vonden het allebei lekker. Zolang we maar niet te weten komen wat de witte visstukjes zijn…we houden het gewoon op kabeljauw of koolvis. Het hoofdgerecht is een aardappelpuree met rendiervlees en een worstje hiervan, met een pittige bruine saus erover. We hadden nog nooit rendiervlees op, het smaakt wat leverachtig. Het toetje is een pudding met oranje bessen erin. Ook nu moeten we weer constateren, dat het geheel gewoon lekker is. We worden verwent…. Na het eten lopen we even naar buiten, omdat er net aangelegd wordt in het plaatsje Båtsfjord. Een plaatsje van niets….maar de temperatuur is er heel erg op achteruit gegaan. Dat scheelt een jas, en dan wel letterlijk. Het is zodadelijk tijd voor de thee of koffie en ik denk dat we vanavond niet zo laat naar bed gaan, maar je weet natuurlijk nooit met wie je aan de plaat komt…. sov godt…..Gert en Irene.

This entry was posted on Wednesday, May 19th, 2010 at 2:44 pm While Dave was in Noorwegen reis. You can leave a response, or trackback from your own site.